Taşıyıcı Annelik

Taşıyıcı Annelik

Taşıyıcı annelik, bir kadının kendi genetik materyali kullanılarak veya kullanılmadan, başka bir çift veya kişi adına gebelik taşıma sürecini üstlendiği bir üreme yöntemidir.

Bu süreç, çiftlerin veya bireylerin çeşitli sebeplerle doğal yollarla çocuk sahibi olamadıkları durumlarda kullanılır. Taşıyıcı anne, hamilelik ve doğum sürecini tamamlar, ancak çocuk genetik olarak ona ait olmayabilir.

Genetik ve Gestasyonel Taşıyıcı Anne:

  • Genetik Taşıyıcı Anne: Bu durumda, genetik taşıyıcı anne, kendi yumurtası ve partnerinin spermi veya sperm donörü kullanılarak döllenmiş embriyoyu taşır. Bu durumda, taşıyıcı anne biyolojik bir ebeveyn değildir.
  • Gestasyonel Taşıyıcı Anne: Bu durumda, embriyo, başka bir çift veya kişinin sperm ve yumurtasından veya bir donörden oluşturulur. Bu embriyo, genetik olarak çiftin veya bireyin biyolojik çocuğudur. Gestasyonel taşıyıcı anne, embriyoyu rahminde taşıyarak hamilelik sürecini tamamlar ve doğumu gerçekleştirir.

    • Amaç ve İhtiyaç
    • Taşıyıcı Anne Seçimi ve Anlaşma
    • Hukuki Süreç ve Doğum

    Taşıyıcı Anne Seçimi ve Anlaşma:

  • Taşıyıcı anne seçimi, güvenilir bir aracı veya bir taşıyıcı anne ajansı aracılığıyla gerçekleşebilir. Seçilen taşıyıcı anne ile bir anlaşma yapılır, bu anlaşma genellikle tıbbi, hukuki ve duygusal detayları içerir.
  • Anlaşmada, taşıyıcı anne ile çift veya birey arasındaki beklentiler, sorumluluklar, tıbbi maliyetler, seyahat düzenlemeleri ve doğum sonrası düzenlemeler gibi konular belirlenir.

    • Hukuki Süreç ve Doğum:

  • Taşıyıcı anne ile yapılan anlaşmaya bağlı olarak, hukuki süreçler tamamlanır ve taşıyıcı anne ile genetik ebeveynler arasında yasal bir belgeleme süreci gerçekleşir.
  • Hamilelik sürecinin ardından, taşıyıcı anne doğumu gerçekleştirir. Bebek doğduktan sonra, yasal belgeler ve anlaşmalara göre velayet düzenlemeleri uygulanır.

    • Doğan bebekle genetik bir yakınlığı yoktur. Çok ender olarak taşıyıcı annenin kendi yumurtası kullanılır ve amaçlanan babadan veya bir sperm donöründen alınan spermin rahim içine verilmesiyle döllenir ve doğum gerçekleşir. Buradaki taşıyıcı anne aynı zamanda doğan bebeğin genetik annesidir.

    Türkiye'de durum ne? Taşıyıcı annelik yöntemi Türkiye'de kanunen yasak olduğu için uygulanamıyor. Türk yasalarına göre doğan çocuğun soy bağı tartışmasız bir şekilde doğumu gerçekleştiren kadına bağlıdır. Yani hukuken doğuran kişi her zaman için çocuğun yasal annesi olarak kabul ediliyor.

    Daha önceden sağlıklı canlı doğumu olan kadınlar, Bulaşıcı herhangi bir hastalığı olmayan kadınlar, Alkol-sigara ve ilaç-madde bağımlılığı olmayan kadınlar, Sosyal yaşantısı ve psikolojik durumu taşıyıcı annelik için uygun olan kadınlar.

    Taşıyıcı annelik Türkiye'de yasal değil. Çünkü Türk Hukuku'nda doğurulan çocuğun soyu kesinlikle doğumu yapan kadına bağlıdır. Yani hukuki çerçevede durum ne olursa olsun bir çocuğun annesi onu doğuran kişidir.

    Taşıyıcı annelerin çoğu, kliniklerden bağımsız ajanslar aracılığıyla bulunur. Normalde bir taşıyıcı annelik ücreti vardır. Kliniğin Suni Tohumlama veya Tüp Bebek prosedürünü gerçekleştirmesi beklenirken yasal hususlardan acenteler sorumludur.

    Taşıyıcı annelik, etik, hukuki ve duygusal açılardan hassas bir süreçtir ve bir dizi detaylı planlamayı gerektirir.

    Bu sürecin başlamadan önce bir uzman veya bir taşıyıcı anne ajansı ile danışma yapmak önemlidir. Ayrıca, her ülkede ve hatta eyalet/ülke içinde farklı yasal düzenlemeler bulunabilir, bu nedenle yerel yasal düzenlemelere dikkat edilmelidir.

    taşıyıcı annelik